Over de evenaar
21 apr. 2015
🇮🇩
vanuit Indonesië
Goedendag mijn lieve blogvolgers,
Ik had graag eerder een blog geschreven, maar ik had geen zin.
Wat is er weer veel gebeurd. Ondertussen zijn David en ik heel verstandig en wijs, en voornamelijk ontzettend volwassen.
En schrander en erudiet. Hè Sjoerd?
De dag na mijn laatste verslag zijn we naar Maleisië gegaan. Het was een lange dag: het kostte ons een boot en drie bussen om er te komen. In de avond kwamen we aan in Georgetown, Penang. Het is
een eilandje, maar tot onze verbazing waren er veel skyscrapers. Die hebben we verder alleen in Bangkok gezien. We hadden Maleisië niet zo modern verwacht.
De mensen van het hostel hadden net eten klaargemaakt voor zichzelf, en vroegen of we mee wilden eten. We hadden de hele dag nauwelijks gegeten, dus probeerden beleefd te blijven terwijl we zo veel
mogelijk eten naar binnen schrokten. Het waren erg lieve mensen, uit Frankrijk, Myanmar en de Filippijnen. De man uit Myanmar had een cocktail voor zichzelf gemaakt, was uitgeschoten, en niet veel
later aangeschoten. De man uit de Filippijnen gaf hem bier, en legde een Filippijnse traditie uit: in de Filippijnen wassen ze kleren met de hand. Als je ze gewassen hebt met zeep, moet je ze
naspoelen met water. 'Dit is hetzelfde', zei hij, terwijl hij het biertje voor de dronken man zetten. 'Sterke drank moet je naspoelen met bier.'
Het hielp niet.
Van Georgetown gingen we naar Cameron Highlands. Het is hier nog heel engels. We hebben theeplantages bezocht, wat onwijs mooi was. We leerden hier dat alle thee gemaakt is van dezelfde theeplant
en dat de smaak alleen verschilt door verschil in verwerking (dit is een van die dingen waar we dus veel wijzer van geworden zijn).
We zijn naar Mossy Forest geweest, wat een bemost bos is. Ja, echt. Ze hadden er vleesetende planten. Maar we leven nog. We zijn er ook naar een vlinderboerderij geweest. Er waren mooie vlinders,
maar ook een (nog veel groter) gedeelte met allemaal andere beesten. Zoals reptielen. Enschorpioenen. En kevers. En sprinkhanen. En spinnen. En dat allemaal op zijn Aziatisch: twintig keer groter
dan in Nederland. Dus ik ga nooit meer een bos in.
Na Cameron Highlands gingen we naar Kuala Lumpur. Ik voelde me niet zo lekker in de bus. Dat gebeurt soms in Azië. Het eten is hier anders. Dan rommelt je buik en moet je nodig naar de wc en wil je
daar het liefst een week logeren. De busreis duurde zo een vijf uur. Ja. Dat was ook wel een ervaring.
Kuala Lumpur vonden we heel leuk. Het is een rijke stad. Ik heb in onze hotelkamer een mierenkolonie uitgeroeid met tandpasta, we hebben de tweede grootste schildpad van de wereld gezien, een water
en licht-voorstelling bijgewoond, Fast and Furious 7 gekeken (en met de hele zaal gehuild op het einde) en we hebben meegedaan aan een Pub Crawl. Het was leuk om mensen te spreken van over de hele
wereld. Ik heb wel besloten wat vaker naar wereldkaarten te kijken. Elk gesprek begint nu met: Waar ligt dat?
Melaka was onze volgende stop. Dit dorpje heeft Engelse, Portugese en Nederlandse invloeden. Er stond een molentje en een gereformeerde kerk. Hoe groot de invloeden van de koloniale tijd ook zijn
geweest; Frozen heeft een grotere invloed. Elke winkel verkocht Frozen-artikelen en de tuc-tucs waren helemaal roze met Frozen-poppen erop.
Het openbaar vervoer in Maleisië is ontzettend goed dus we waren binnen een paar uur in Singapore. Singapore is rijk. Het is ongeveer vier keer duurder dan de andere landen waar we geweest zijn,
maar ook vier keer schoner. Je mag niet op straat spugen, op straat roken, kauwgom kauwen, oversteken bij rood licht of eten of drinken in de metro. De straffen zijn tussen boetes tussen de 300 en
600 euro! Het geld gaat wel ergens heen: de gebouwen zijn heel vet en de dagelijkse water en licht (en vuur!)-voorstelling is erg bijzonder.
In Singapore hebben we Bobby opgezocht. Bobby is de neef van David's Indonesische opa en 81 jaar oud. We gingen langs en belden aan. De woorden 'ik ben de kleinzoon van Jompie en Jikke' waren
genoeg om volgestopt te worden met koekjes. Bobby liet een oud foto-album zien, terwijl Pinkie, hun groene dwergpapegaai, ons nieuwsgierig aankeek vanaf de schouder van zijn huisgenote.
Vanuit Singapore vlogen we naar Jakarta. We hadden veel slechts gehoord over deze stad, en misschien is het wel waar dat het vies is en er niks te doen is, maar de mensen zijn hier zo aardig (en
mooi)! Indonesische mensen zijn heel anders dan in de andere landen waar we geweest zijn. Ook als ze geen engels spreken blijven ze lachen en proberen ze je te helpen - zelfs als je er niet om
vraagt. Als iemand op ons afkomt om ons te helpen, hou ik mijn tas stevig vast en vormen mijn ogen zich tot spleetjes, terwijl ik me afvraag op wat voor manier deze persoon geld van ons zal
proberen te krijgen - om vervolgens vriendelijk geholpen te worden.
We zijn nu in Bogor, onder Jakarta. De stad van de botanische tuinen. Tot onze grote verbazing spreken mensen hier veel Nederlands. We dachten dat alleen heel oude mensen dat nog konden, maar zijn
erachter gekomen dat jongeren Nederlands leren op universiteiten.
Indonesisch eten is heel lekker. Wel pittig, maar we wennen er langzaam aan. Soms zonder keuze (wat een kleine sperziebonen! ...).
Verder zijn we erachter gekomen dat de Indonesische president, Joko Widodo (haha), de Aziatische versie van Obama is.
Morgen begint onze 10-daagse Vipassana-cursus. Het is meditatie, en nee het is niet zweverig, en nee ik ben nu niet opeens een hippie zoals mijn ouders vroeger (ja mam ik heb je door).
Mijn mentor op de hogeschool heeft me erover verteld en door haar keek ik de documentaire 'Doing time doing Vipassana' (aanrader!).
Vipassana betekent letterlijk: Dingen zien zoals ze zijn.
Met de techniek leer je kijken naar je eigen ervaringen zonder (voor)oordelen of verwachtingen. Je leert er beter door te focussen en in het nu te leven.
We kijken er heel erg tegen op. Elke ochtend opstaanom 4 uur,zo een elf uur per dag mediteren, tien dagen lang niet praten (ja...), urenlang in dezelfde positie zitten zonder te mogen bewegen... En
tien dagen zonder elkaar. Het schijnt dat je ondraaglijke pijn ervaart en dan dus niet mag reageren, want daar leer je van dat pijn voorbij gaat. Er zijn (niet heel verrassend) veel mensen die het
niet volhouden.
Als je nu nog steeds denkt dat het zweverig en achterlijk is: Macklemore heeft Vipassana gedaan en heeft er een liedje over ("Vipassana"). Macklemore is een hiphop-rapper dus nu is het officieel
cool.
Doeeeeei
Reacties
Reacties
21 apr. 2015, 15:44
Ik vond je al cool
21 apr. 2015, 16:15
Jiska niet praten....
tien dagen...
mmm...
21 apr. 2015, 17:06
Ahh daar had je het over bij de glijbaan naast de bieb!
Have fun en succes!
21 apr. 2015, 17:37
Ik heb je eerder gehoord over die meditatie! Nu ben ik wel benieuwd of het je gaat lukken! :D Leuk al die verhalen David en Jis! Veel plezier nog en ik ga wachten op de volgende ;)
21 apr. 2015, 17:47
benieuwd naar het familie bezoek, maar daar hoor ik na 1 juni wel meer over, ga door met genieten.
tot het volgende bericht. ik ben blij met de leuke
manier waarop ik op de hoogte wordt gehouden. en.
21 apr. 2015, 22:38
Geweldig dat jullie gaan mediteren. Volhouden hoor!
Het verhaal is weer geweldig. Heb genoten.
23 apr. 2015, 11:41
moet je na 11 uur mediteren dan ook je eten bij elkaar bedelen?
03 mei 2015, 12:50
En...?
Vipassana overleefd?
OMG, wat een ervaring!
Let op brommers daar!
(Over Nederlandse invloeden: bromfiets = bromfieT, Maar check het even)
Veel plezier nog!
06 mei 2015, 22:06
Het is nog steeds stil, dus jullie hebben de cursus vast helemaal afgemaakt :-)
Toch wel de botanische tuin in Bogor echt bezocht hoop ik?
Groetjes en tot gauw alweer....
12 mei 2015, 12:32
Waar blijft de volgende!
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!